กุหลาบแดงกำลังอ้า กำลังบานที่อ้ายส่ง
มอบให้แม่โฉมยง ดำรงความรักไว้อย่าไลร้างบาดห่าเฉา
ล่ะพี่ขอฝากให้เจ้า ล่ะพี่ขอฝากให้เจ้า ต่างเมือบัดยามไกล
เบิดอาลัยให้นางหวน ให้ส่งคืนอย่ารอซ้า
สิบสี่กุมภาวันวาเลนไทน์ ของขวัญจากใจฉันมอบแด่เธอ
จากใจดวงนี้ ที่มันละเมอ คิดถึงเธอไม่มีวันลืม
กุหลาบสีแดงที่มอบแด่คุณ เพื่อเป็นไออุ่นเมื่อยามคุณเหงา
ฝากไปกระซิบ หัวใจเบาๆ เมื่อยามคุณเศร้ามันคงผ่อนคลาย
กลายวันที่สิบสี่กุมภา นางจำน้องจื่อ
ชายผู้ถือดอกไม้ล่ะมาให้ซื่อหยัง
คึดเบิ่งครั้งเฮานั่งคุยกัน เคยเอาหัวหนุนตักได้พักพิงหนุนร่าง
นางจำได้หรือว่าลืมแล้วบ่ สาธุเด้อคึดพ้อวันนั้นแนไค
หัวใจที่มอบให้นางกุหลาบสีแดงวันรักวาเลนไทน์
ดวงจิตของพี่สบาย ดวงจิตของพี่สบาย
ถึงเป็นกระต่ายหมายจันทร์ก็ยอม
ซอมเมื่อใด๋สิหล่นเมื่อใด๋สิหล่นล่ะจ้องจันทร์บนฟ้า
กระต่ายยังปรารถนา กระต่ายยังปรารถนา
วันไหนจันทราสิหล่นลงพื้นดิน
ไม่สิ้นชีวีขอคอยต่อไป แม้มันจะไม่ให้ซึ่งความหวัง
กุหลาบแดงเจ้าเอ๋ย ขอเจ้าจงฟัง วันไหนเขาชังเจ้าจงคืนมา
คืนมาบ้าน เฮือนชานบ้านเก่า เขาเหม็นหน้าเจ้า คืนเจ้าอย่ารอ
ให้คึดพ้อคนส่งเด้อนาง ให้คึดพ้อคนส่งเด้อนาง
คันเจ้าหวังเมินชาย ส่งคืนเด้อนางน้อง ให้ส่งคืนเด้อนางน้อง เอย